Zamek Windsor

Nie jest tajemnicą, że zamek Windsor jest obecnie siedzibą brytyjskiej rodziny królewskiej. W rzeczywistości obiekt przeszedł długą i skomplikowaną drogę, ponieważ rozpoczął się jako mały drewniany budynek używany do celów wojskowych. Z czasem jednak ewoluowała w to, co wielu turystów widzi dzisiaj.  

W zależności od epok zamek był zmieniany na polecenie monarchów, których gusta i upodobania zmieniały się drastycznie.  W rzeczywistości niemal w całej jej historii następowały zmiany, na które wpływ miały różne fakty.

Pierwszy kamień został położony przez Wilhelma Pierwszego, w 1070 roku. Znajduje się on 30 kilometrów od samego Londynu. Miejsce to było pierwotnie drewnianą fortecą otoczoną kamiennym murem. Z czasem w pobliżu wybudowano dodatkowe ściany z drewna. W obecnym miejscu znajduje się Dziedziniec Górny od wschodu i Dziedziniec Dolny od zachodu, które powstały pod koniec XI wieku.

Jednak do połowy XII wieku zamek stał się całkowicie kamienny, ale zmiany przyszły wraz z Edwardem 3, który został władcą w 1327 roku. Przez okres 27 lat zainwestował ogromną sumę w odbudowę pałacu. Chciał, aby zamek stał się nowym Camelotem.

W 1660 roku nastąpiły nowe zmiany, gdy rządził Karol 2. Chciał on przywrócić świetność monarchii, dlatego zdecydowano się na przebudowę w stylu barokowym. I w tym celu zatrudniono architekta. Opłaciło się, bo pałac nabrał już wyglądu najbogatszego pałacu, w którym mieszkała rodzina królewska.

To Jerzy IV nadał jej obecny kształt w XIX wieku, a jego plany były więcej niż ambitne, chcąc stworzyć jednolity styl gotycki, a nie wielość wpływów.  Dlatego też ściany zostały ozdobione różnymi elementami, z łukami i posągami pasującymi do stylu. 

W 1992 roku, po dużym pożarze, należało przeprowadzić kolejną gruntowną renowację. A przy renowacji kierowano się projektem George’a 4.

Obecnie nie jest to muzeum, gdyż w środku mieszka rodzina królewska. To powiedziawszy, w określonych godzinach zamek jest otwarty dla turystów, z ponad milionem odwiedzających rocznie.